Fietsen en feesten

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: met mij gaat het heel goed! Ik heb het voor elkaar gekregen om me binnen een paar dagen volledig thuis te voelen. Ik weet nog niet of dit komt omdat Kopenhagen wat weg heeft van Amsterdam of omdat ik zo ontzettend goed kan opschieten met mijn huisgenoten, Ed (UK), Em (AUS) en Kate (AUS). Waarschijnlijk dat laatste ;)

Vrees niet, ik heb ons land niet teleurgesteld, nee, ik heb zoals een echte Nederlander dat betaamt, direct een fiets gekocht! Dat fietsen door de stad leek me op het begin heel simpel. Alles lijkt plat (vals plat dus) en de meeste routes die ik al screenshottend uitplan zijn kort en simpel; rechtdoor, rechts, rechtdoor. Moet te doen zijn zou je zeggen. Toch krijg ik het op de een of andere manier voor elkaar om zo nu en dan verdwaald te raken. Nu was ik eerst natuurlijk een beetje terughoudend om een Deen de weg te vragen, aangezien mij van tevoren is verteld dat Denen op zichzelf zijn. Ik merk hier echter niks van. Denen zijn ontzettend behulpzaam en in voor een gesprek. Als ik vraag naar de route krijg ik geen simpele handgooi in een richting gepaard met wat ongeïnteresseerd gemompel, nee! Ik krijg uitgebreid verslag hoe ik moet gaan, een vraag of het goed uitgelegd is en dat ze hopen dat ik nog iemand tegenkom onderweg omdat ik toch echt wel 5 kilometer om ben gereden. Ach ja, gelukkig hoef ik me geen zorgen te maken dat iemand me aanrijdt in die extra kms. Dit omdat iedereen zich hier in het verkeer aan de regels houdt. Ja, iedereen (en ik doe ook mijn best). Later is mij het systeem hierachter uitgelegd in één van mijn vakken, Danish Society. De Deense cultuur is een gebaseerd op vertrouwen. Mensen vertrouwen elkaar en ze vertrouwen de regering (waardoor ze bereid zijn om de hoogste belasting in de wereld te betalen, jaja). Wat jij achter gesloten deuren doet is jouw pakkie an, maar wat je in een publieke omgeving doet, is iedereens business. Als je je niet aan de regels houdt dan zal iedereen je een vuile blik toewerpen (as I noticed..). Er is ook opvallend weinig politie te zien en dit versterkt elkaar waarschijnlijk; de regering geeft vertrouwen en het publiek geeft vertrouwen terug. En als iedereen je vertrouwt, waarom zou je je dan misdragen als dat het risico geeft dat je uit het vertrouwenssysteem wordt gekickt en niet meer kan baten van de dingen die dat systeem kan bieden. Heel interessant en wellicht iets om van te leren. Tuurlijk heeft het ook zijn gaten, en ik ben benieuwd om ook die te ontdekken.

Naast Danish Society volg ik een vak over stress en Social Psychological Theory (en vanaf volgende week ook een language course!). Deze vakken heb ik op de prachtige campus in het centrum van de stad. Colleges worden hier op veel kleinere schaal gegeven; ik zit in een klas met ong 30 studenten. Het idee hierachter is dat er dan meer discussie onderling plaatsvindt. Super idee, sta ik helemaal achter, maar dan kunnen ze beter docenten aannemen die niet aan één stuk door informatie lopen te geven alsof ze een gehele encyclopedie aan het voordragen zijn. Gelukkig kan je zo nu en dan je heupjes losgooien middenin het universiteitsgebouw. Ja, middenin. Torsdag en Fredagsbar worden één keer in de maand gegeven in een bar onder de ruimte waar ik college krijg. Heel grappig om de Denen daar te zien grinden wetend dat ze de volgende dag weer 5 meter verderop om 8 uur (ja, sommige colleges beginnen hier om 8 uur!) naar een 4 uur durend monoloog moeten luisteren.

Verder is er ontzettend veel te doen, ik heb het echt niet normaal druk. Er zijn genoeg dingen hier die georganiseerd worden voor internationale studenten en zelf organiseer ik ook het een en ander. Zo staat er voor aankomende donderdag een lang weekend naar Zweden met mn roommates gepland! We hebben ook een heel sociaal huis (in totaal zitten er 12 internationale studenten), dus elke avond worden er wel kaartspellen gespeeld, gesprekken gevoerd of wordt er voor elkaar gekookt. Heel gezellig en daar heb ik ook heel veel geluk mee gehad :) Mijn huiswerk heeft er iets minder geluk mee, want ja (het zal menig verbazen) ik loop nu al ontzettend achter op de rest.