Koelbloedig

Waar ik in mijn vorige blog nog liep te grappen over hoe iedereen zich hier aan de regels houdt en hierdoor veilig voelt, is daar nu een nare nasmaak overheen gekomen: de aanslagen van 14 en 15 februari.
Ikzelf was dat weekend op een trip in Zweden. Samen met mijn roommates heb ik Lund en Göteborg bezocht (via de bekende brug!). Dit was erg leuk, en weer een hele andere omgeving dan Denemarken. In Göteborg hebben we met Olle en Lisa gefeest, wat erg gezellig was. De brakke ochtend erna kregen wij echter te horen dat er aanslagen waren gepleegd in Kopenhagen. Enigszins ongerust keerden wij terug naar de stad. De volgende ochtend was erg vreemd. Voordat de aanslagen waren gepleegd had ik letterlijk geen politiewagen gezien, na de aanslagen hoor je zo'n vier sirenes op een ritje van een half uur. Helikopters cirkelden boven de stad en op drukbezochte plekken stonden militairen. Het vreemde aan dit alles is vooral het contrast. Zoals ik in mijn vorige blog zei, identificeren mensen zich hier in het vertrouwen dat zij in elkaar hebben, en dat leek vlak na de aanslagen geschaad te zijn. Meer politie sirenes betekent naar mijn idee of een hele alerte politie, of meer paranoïde inwoners. Allebei in ieder geval een teken van minder vertrouwen. Heel bizar zijn ook de verhalen van internationals die vlakbij de locatie van een van de aanslagen wonen en hoe zij die avond hebben meegemaakt. Docenten uiten hun medelijden met ons, omdat wij een heel ander beeld van de stad krijgen; een beeld dat niet bij de sfeer van Kopenhagen hoort. Zo merkte ik dat ook toen ik laatst uitging; we wisselden van locatie en liepen opeens langs de locatie van de tweede shooting. Het was heel confronterend om te zien dat het zo dichtbij alles is gebeurd. Echt middenin het centrum. Inmiddels is de stad weer op z'n normale gangetje aan het komen, maar hoe dat afgelopen week was weet ik niet, want ik zat in Lapland (on a brighter note)!

Ja ja! Ik ben met het Erasmus Student Network tot maar liefst 170 km boven de poolcirkel gereisd! Wat was dat een avontuur zeg! Eerst ben ik samen met Em en Kate naar Helsinki gevlogen. We hadden de hele dag om de stad te bekijken. Het leek erg mooi, maar het weer was echt bizar slecht dus ik denk dat dat mijn mening nogal heeft aangetast ;p Wat ook meteen opviel was dat ze in Finland overal gokkasten hebben. Echt overal. Op het station, in de supermarkt, heel anders. Achteraf heb ik gelezen dat de regering monopolie heeft op gokken, dus misschien heeft dit er iets mee te maken, maar als iemand hier meer van weet, laat het me weten, ben heel benieuwd! 's Avonds vertrok de bus naar Levi. De rit duurde maar liefst 21 uur. Onderweg stopten we bij een dierentuin (waar je huismuizen kon bekijken. joepieee.) en in Santa Claus Village, de plaats vanwaar de enige de echte Kerstman al zijn geheime operaties uitvoert. Dit plekje ligt op de poolcirkel. Je kan je dus wel voorstellen dat het erg koud was. Het waaide en sneeuwde ook ontzettend, wat ik stiekem wel heel gaaf vond omdat het echt typisch voor die omgeving is natuurlijk. Wat ik nog gaver vond was de rij skills van de buschauffeur. Serieus, die man verdient een medaille. Hij vervoerde 60 man in een sneeuwstorm over een praktisch onbegaanbare weg alsof het niets was. Hij zei gewoon "Haha, welcome to Finland!" . Een paar pogingen om te slapen later kwamen we aan in het skiresort. Ik heb hier kan ik wel zeggen een paar van de beste dagen van mijn leven beleefd! Alles was zo prachtig, de natuur, het weer (minus the cold), de typische huisjes. Ik heb hier voor het eerst geskied! Eerst heel eng, later super leuk :) Voor herhaling vatbaar, zeker! Ik heb mijn rendier rijbewijs eindelijk gehaald, leek me wel nuttig voor in Amsterdam. En we zijn op een slee door huskies voortgetrokken. Dit laatste was zo tof, die beesten zijn heerlijk enthousiast om te rennen. Als je remde draaiden ze hun hoofd en keken ze je aan van; "wtf are you doing human, let me run!" Super schattig. De tweede nacht gingen we met de andere bewoners van onze cottage de berg op om het noorderlicht te spotten. Alleen al de weg naar boven vond ik geweldig. Door het donkere bos, een steeds mooier uitzicht op de lichtjes in de vallei krijgend, aaah heerlijk! En toen het noorderlicht opkwam kon mijn geluk niet meer op natuurlijk :) Wat is dat mooi zeg! Aanrader. We hadden heel veel geluk; het is lastig om ze te spotten omdat ze meestal na een half uur verdwijnen, maar ik heb maar liefst 3 nachten kunnen genieten van het schouwspel in de lucht. Ik zal binnenkort weer een serie foto's uploaden voor de liefhebber!

Verder zijn we met het huis naar Helsingor geweest, een plaats in Denemarken waar het kasteel waarop Shakespeare Hamlet heeft gebaseerd is. En ik heb nog andere dingen gedaan die ik nu niet ga opnoemen omdat ik wil slapen na nog een hele lange busrit terug naar Helsinki en daarna mn vlucht en daarna Deens. Ja, want mijn Deense lessen zijn gestart en ik vind het geweldig haha. De taal is echt niet uit te spreken haha. Goeie uitdaging dus.

Het schijnt lente-weer te zijn in de stad, dus ik kijk uit naar dagen met zon en warmte :) Dinsdag mag ik handjes schudden met ons koninklijk echtpaar, waar ik ontzettend naar uitkijk! Maar snel even een "middagjapon" shoppen haha.

Tak og ha'en god dag! :)